تمام موسیقی ایران پاپ نیست، باید به موسیقی نواحی بازگردیم!
تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۳۱۶۰۷
«علیرضا قزوه» شاعر، نویسنده و مدیر دفتر شعر، موسیقی و سرود صدا و سیما در گفتوگو با خبرنگار موسیقی خبرگزاری آنا گفت: خوشبختانه سازمان صدا و سیما با جشنواره موسیقی فجر همیشه در ارتباط بوده، چون ما ارکستر سمفونیکمان در جشنواره شرکت میکند.
وی درباره بی توجهی به موسیقیهای محلی، بومی و نواحی در ایران گفت: هر چه ما به سمت موسیقیهای محلی، بومی و نواحی بیشتر برویم، موفقتر خواهیم بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قزوه اظهار داشت: من اگر جای متولیان موسیقی کشور بودم، سعی میکردم از همه نحلهها در عرصه موسیقی بیاورم و بیشتر سراغ کسانی بروم که موسقی نواحی ایران را زنده میکنند.
وی با اشاره به اینکه در دفتر موسیقی صدا و سیما تلاش میشود بیشتر از این دست چهرههای جوان معرفی نشده استفاده شود، گفت: اینکه ما فقط با چند چهره که همه آنها را میشناسند، کار کنیم ارزش ندارد، باید به سراغ چهرههای فارسی زبان بینالمللی هم برویم.
این مدیر سازمان صدا و سیما اظهار داشت: در همین چند سال اخیر چهار مرتبه از آقای «دولتمند خالف» موسیقیدان مطرح فُلک تاجیکستان درخواست کردم تا به ایران بیایند، واقعا هم بدون هیچ بهانهای که خیلی ازاین هنرمندان داخلی خودمان دارند، به ایران آمد و اجرا کرد. البته به نظر من ما هم خودمان به یک سری از این هنرمندان بها دادیم تا در تلویزیون دیده شوند که به نظر من اصلا نیازی نبود، ما باید قدر هنرمندانی که در گوشههای ایران دیده نشدهاند را بدانیم. کسانی مثل استاد سمندری و استاد پورعطایی که الان چهره در نقاب خاک دارند، اما در زمان حیاتشان اهل دیده شدن نبودند که برای عروسی یک دختر یتیم کیلومترها پیاده برای نوازندگی میرفتند تا دلش را شاد کنند.
** درب سازمان صدا و سیما به روی جوانان باز است
وی اظهار داشت: من دقیقا رویکردم در واحد موسیقی این است که به افرادی بپردازم که ارزش واقعی هنر را قدر میدانند کسانی که دنبال نان خود هستند تا ازین رهگذر کلاهی برای خود ببافند. من خیلی از اینها رضایت ندارم؛ بنابراین در سازمان سعی میکنم به طیفی از جوانان که داخل هیچ باندبازی نیستند، بپردازم و دقیقا هم دربهای موسیقی سازمان صدا و سیما به روی این جوانان باز است.
قزوه با تأکید بر اینکه رویکردش در عرصه شعر کشور نیز سالها همین بوده، گفت: ده سال برای حضور شاعران خدمت رهبری حضور داشتم همه تلاشم این بود که طیفی از شاعران جوان گمنام شهرستانی را خدمت آقا ببرم، وگرنه شخصیتهای تکراری همیشه بودند. اینکه گاهی میبینم مقاومتهایی در فضای موسیقی وجود دارد علتش این است که فضای موسیقی پیچیده، مبهم و مه آلود است و شکستن این فضا قدری دشوار است، ولی ما در رسانه ملی تلاش میکنیم که قدری این مسائل را رعایت کرده و فضا را تغییر دهیم.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: علیرضا قزوه موسیقی دفتر شعر و سرود صدا و سیما جشنواره فجر سازمان صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۳۱۶۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان
آفتابنیوز :
محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانوادهای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.
شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آوازهای بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.
شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستانهای مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.
اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش میخواست نام «شجریانها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامههای رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.
شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.
شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگفر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.
سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگفر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دورههای خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.
شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آنها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایرانای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.
منبع: خبرگزاری ایلنا